|
|
|
|
Mooie plaatsen en trajecten
Nieuwsbrief 2020/10
We hebben een vreemde zomer achter de rug. De maatregelen rond COVID hebben velen doen besluiten om af te zien van buitenlandse reizen of om zelfs thuis te blijven. De versoepeling van de maatregelen in juni boden echter weer mogelijkheden om al dan niet korte tripjes te maken, vooral in eigen land. En dan werden we ook nog eens getrakteerd op een hete zomer en een prachtige nazomer. In ons geval hebben we af moeten zien van een reis naar Noorwegen, maar konden we wel uiteindelijk op stap in eigen land (we bezochten in juni de Achterhoek, Zeeland en Brabant en in september Overijssel en Noord-Holland). Ook de zomervakantie in Frankrijk is goed verlopen en we hebben ons geen moment onveilig gevoeld. In Frankrijk vielen ons de vrijwel lege campings op en we hadden medelijden met de eigenaren die het door deze crisis zwaar voor de kiezen hebben gekregen. Laten we hopen dat we deze crisis weer snel achter ons kunnen laten en dat het leven weer normaal wordt, zoals vóór de crisis!
|
De publicaties van deze maand betreffen een motorrit over een pas die niet is aan te raden voor beginnelingen, een kerkje dat via een rotsspleet is te betreden, een tweetal wandelingen langs berghutten in een besneeuwd Oostenrijk en uiteenlopende uitstapjes in de Judean Mountains van Israël.
|
|
|
|
|
|
|
Niet voor beginners!
|
|
|
Soms zet je een route uit voor een motorrit en kom je er onderweg achter dat de route niet volledig kan worden gevolgd. Toen we aan de Strada delle Vette begonnen, hadden we het geluk dat we niet op de verkeerde dag de pas wilden nemen want dan zou die wegens boswerkzaamheden afgesloten zijn. Maar aangekomen op het hoogste punt bleek dat verder rijden geen zin had omdat sneeuw de weg blokkeerde!
|
|
|
|
|
|
|
Kerk in een grot
|
|
Tijdens onze vakantie in de Ariège werden we door andere campinggasten geattendeerd op een bijzondere kerk in het plaatsje Vals. Deze kerk is gebouwd op de rotsen en is te betreden via een nauwe spleet. De kerk is helaas niet in zijn geheel te bekijken, omdat vanwege achterstallig onderhoud het hoogste deel afgesloten moest worden. Maar desondanks valt er genoeg te bekijken.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Almhutten
- deel 1 -
|
|
|
Afgelopen winter vertoefden we met vrienden in Ramsau am Dachstein. Zonder camper deze keer. Heel wat kilometers hebben we door de sneeuw gewandeld. Een tweetal tochten voerde langs bijzondere berghutten. In deel 1 werden we zelfs door de eigenaren muzikaal onthaald.
|
|
|
|
|
|
|
|
Almhutten
- deel 2 -
|
|
Deel 2 is een halve wandeling, want de eerste helft is een busrit vanaf Dachau naar de voet van de Dachstein. Ook deze wandeling bracht ons weer langs een paar interessante berghutten en onderweg konden we genieten van het prachtige uitzicht.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Judean Mountains
- deel 1-
|
|
|
De Judean Mountains is een bergmassief dat Israël van noord naar zuid doorkruist. Met de auto, op de fiets of te voet was Wim hier vele weekeinden te vinden. In deel 1 rijden we met hem mee door het Begin Park, wandelen we bij Wadi Qumran en Wadi Oetalav en fietsen we bij Manhat.
|
|
|
|
|
|
|
|
Judean Mountains
- deel 2-
|
|
|
In deel 2 van de film over de Judean Mountains begeleiden we Wim tijdens een van zijn fietstochten bij Sataf, rijden we mee in de auto over ongebaande wegen door Yehuda Desert, wandelen we langs een beekje bij Fawwar en genieten we mee van een rit in de fourwheeldrive van de VN bij Sodom.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Toen de lockdown-maatregelen rond corona van kracht werden en vakantie vieren onmogelijk leek, dreigden we snel door onze voorraad filmpjes heen te raken. Daarom besloten we om korte documentaires over het Midden-Oosten te publiceren. Deze zijn door Wim gemaakt tijdens en na zijn uitzending voor de Verenigde Naties. In de nieuwsbrieven geven we tevens wat achtergrondinformatie over de uitzending.
|
|
United Nations Truce Supervision Organization
|
Het Midden-Oosten kent een lange geschiedenis van conflicten en oorlogen. De aanwezigheid van UNTSO aan de grenzen van Israël bleek echter geen garantie tegen nieuwe spanningen in het gebied. Tijdens de missie van Wim in 2006 werd door Hezbollah een Israëlische militair gevangen gehouden in Libanon. Israëlische pogingen om de jongeman vrij te krijgen liepen op niets uit en Israël besloot Libanon binnen te vallen om de militair te bevrijden en tevens Hezbollah eens stevig aan te pakken. De (onbewapende) waarnemers van UNTSO op de grens met Libanon zaten plotseling midden in het strijdgewoel. Zo goed als mogelijk bleven zij zich van hun taak kwijten en rapporteerden wat ze met eigen ogen konden waarnemen. De meegekomen familieleden, ook die in Tiberias waar de raketten van Hezbollah insloegen, werden geëvacueerd naar Jeruzalem en de Sectie van Wim moest dit allemaal coördineren en begeleiden. Op zondag 23 juli 2006 ging het mis toen een Italiaanse waarnemer ernstig gewond raakte tijdens het bijvullen van een aggregaat. Hij werd in de onderrug geraakt door een kogel. Het ergste werd gevreesd omdat hij aanvankelijk zijn benen niet meer kon bewegen. Maar op maandag 24 juli ging het echt mis toen een Israëlische raket insloeg op een van de waarnemingsposten: 4 waarnemers vonden de dood: een Canadees, een Oostenrijker, een Chinees en een Fin. Gelukkig bleken op dat moment geen Nederlanders dienst te hebben. De identificatie verliep erg stroef omdat van meerdere slachtoffers nauwelijks lichaamsdelen te vinden waren. De Sectie van Wim was verantwoordelijk voor het met militair eerbetoon overdragen van de stoffelijke overschotten aan de verschillende naties.
|
|
|
Fragment uit het dagboek van Wim (Judean Mountains):
|
|
Nadat ik de meest noodzakelijke zaken in mijn voorraadkast vanuit de PX heb aangevuld, trek ik de nieuwe wandelschoenen aan (van de oude heb ik hier de zolen totaal kapot gelopen) en rijd ik naar Qumran aan de Dode Zee. Daar ligt de grot waar een Bedoeïenjongen de zogenoemde Dode Zeerollen heeft gevonden. De teksten op die rollen vertellen de Joodse religieuze geschiedenis en zijn zeer beroemd. De gerestaureerde Dode Zeerollen liggen tegenwoordig tentoongesteld in “The Shrine of the Book” in het Israël Museum in Jeruzalem. Qumran zelf is ook een van die archeologische vindplaatsen waar je entree voor moet betalen. Maar daar staat tegenover dat je eerst getrakteerd wordt op een film waarin de achtergrond van de rollen uit de doeken wordt gedaan. Daarna word je door een klein museum geleid dat je een indruk geeft van de leefwijze van de Essenen die zich hier aan het eind van de tweede eeuw voor Christus hebben gevestigd. In 68 na Christus werd de sekte uit Qumran verdreven door de Romeinen. Achter het museum kom je op de eigenlijke archeologische plek, waar het – zoals gebruikelijk –weer stikt van de dompelbaden, rituele baden en gewone baden. Het lijkt wel of de volkeren uit die vroege geschiedenis niets anders deden dan badderen. In heel veel opzichten lijkt deze plaats op dat wat ik al bij Massada heb gezien, alleen veel kleiner. Maar gelukkig loopt er achter de vindplaats een pad omhoog de bergen in. Ik had me voorgenomen enigszins fysiek bezig te zijn, dus dat komt goed uit. Maar het wordt een fikse klimpartij en ik moet ettelijke malen gaan zitten om uit te zweten en op adem te komen. Tja, een jaartje erbij, het heeft er alle schijn van dat je daarmee ook een bepaalde fysieke grens bent over gegaan. Maar ik kan aan de gemaakte filmbeelden aantonen dat het écht klimmen was, dus ik schaam me niet. Boven aangekomen heb ik een prachtig uitzicht over Qumran en de Dode Zee. De kloof waar ik doorheen omhoog ben geklommen is vroeger een waterstroom geweest. Daar vandaan is een aquaduct aangelegd waarmee het noodzakelijke water voor al die baden in Qumran kon worden aangevoerd. Dat is nog duidelijk te zien. Her en der rennen bergmarmotten voor me uit, boven mijn hoofd schreeuwen hele zwermen zwarte vogels en op een gegeven moment zie ik zelfs een hele groep gemzen. Vlak voordat het park sluit ben ik terug bij de auto en met het vallen van de avond rijd ik Jeruzalem weer binnen.
|
|
|
|
Wat publiceren we komende maand?
|
Twee provinciale hoofdsteden passeren de revue, één in Nederland en de ander in Oostenrijk. In Zeeland fietsen we een leuk rondje op Schouwen-Duiveland en in de Alpen fietsen we omhoog naar een berghut. Tot slot een film over Damascus van vóór de Syrische oorlog, die we in verband met de lengte in twee delen hebben opgesplitst.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
