Nieuwe camper

Mooie plaatsen en trajecten

Nieuwsbrief 2020/11

Hallo reader,

We hebben de camper weer op stal staan en voorlopig uit de wegenbelasting geschorst. Ideeën voor nieuwe vakanties hebben we volop, maar de plannen staan voorlopig in de ijskast. Maar gelukkig valt er op de website nog genoeg te genieten. Deze maand presenteren we een mooie plaats en fietsroute in Oostenrijk en hetzelfde in Zeeland. En we nemen een kijkje in Damascus toen er nog geen sprake was van een burgeroorlog.

Veel kijkplezier!

Het Mooie plaatsen-team
Austria

Gouden luifel

Innsbruck
De middeleeuwse hoofdstad van Tirol is een geliefde toeristische bestemming in zowel de winter als de zomer. Innsbruck telt talrijke middeleeuwse gebouwen en de publiekstrekker is zonder twijfel het ‘Goldene Dachl’.
Netherlands

Middeleeuws

Middelburg (3)
De hoofdstad van Zeeland behoort tot de mooiste monumentensteden van Nederland en is een bezoek meer dan waard. De abdij vormt het centrale punt en is de plek waar Middelburg rondom is ontstaan.
Austria

Fietsend
naar een berghut

Naar de Potsdamer Hütte
Wie graag in de bergen komt, zal er naar alle waarschijnlijkheid de benenwagen nemen om toppen te bedwingen. Maar wij namen de fiets, weliswaar met ondersteuning, om de Potsdamer Hütte te bezoeken.
Netherlands

Rondje
Schouwen-Duiveland

Miniatuur FT 7
Zeeland is bij uitstek een provincie om de fiets te nemen. Wij fietsten op Schouwen-Duiveland naar Zierikzee en bezochten onderweg het kleine plaatsje Zonnemaire, waarvan de naam niet refereert aan de zon, maar aan water!
Syrië

Damascus
- deel 1-

Damascus (2)
In 2006 was Syrië nog niet in een burgeroorlog verwikkeld en kon de hoofdstad Damascus worden bezocht. We bezoeken de bekende Suq Al-Hamadiye en lopen door de oude stad waar handwerkers op straat hun beroep uitoefenen.
Syrië

Damascus
- deel 2-

Damascus (1)
In deel 2 van ons bezoek aan Damascus nemen we een kijkje in de Omayyad Moskee, het Al Azem-paleis en het mausoleum van Saladin. We besluiten ons bezoek met een kijkje in een prachtig hotel dat in tegenstelling tot de stad zeer modern is.
Toen de lockdown-maatregelen rond corona van kracht werden en vakantie vieren onmogelijk leek, dreigden we snel door onze voorraad filmpjes heen te raken. Daarom besloten we om documentaires over het Midden-Oosten te publiceren. Deze zijn door Wim gemaakt tijdens en na zijn uitzending voor de Verenigde Naties. In de nieuwsbrieven geven we tevens wat achtergrondinformatie over de uitzending.

United Nations Truce Supervision Organization

Een jaar lang wonen in Jeruzalem laat je uitgebreid kennis maken met de gebruiken en gewoonten van de Israëlieten. Soms verbaas je je alleen maar, andere keren kun je je ergeren aan de mensen. Voor een deel heeft dat te maken met het feit dat de Israëlieten de VN-medewerkers liever kwijt zijn dan rijk. Ze worden gezien als ongenode gasten die van alles en nog wat rapporteren aan de VN in New York. En omdat je tijdens de dienstvervulling in militair tenue loopt en veelal in witte auto's met de letters UN rondrijdt, ben je als zodanig goed zichtbaar. Eén voorval, opgetekend in mijn dagboek, wil ik met jullie delen.
Ik begin me steeds vaker af te vragen of het verkeer in Israël wel normaal is. Deze week kom ik door Rashbag gereden waar aan beide kanten auto’s staan geparkeerd. Van de andere kant komen twee jonge Joden aanrijden in een blitse Audi TT. Ik dacht nog dat ze zouden stoppen om mij eerst tussen die geparkeerde blikken te laten verdwijnen. Zij hadden namelijk nog plek om mij langs te laten. Maar ze reden door en stoppen pal voor mij. Ik spring zowat uit mijn vel en denk: ik blijf gewoon eens wachten, kijken wat dan er gebeurt. Een volle minuut, als het niet meer is geweest, blijf ik zonder beweging zitten. Op dat moment ben ik Defensie dankbaar voor de donkere zonnebril, want ze kunnen niet zien wat ik werkelijk denk. Pisnijdig zitten ze hevig naar mij te gebaren. En uiteindelijk zetten ze het op een schreeuwen. Vervelend is alleen dat er opeens twee auto´s achter hen verschijnen en ik eigenlijk niet meer van hen kan verwachten dat ze achteruit zullen rijden. Dus tergend langzaam rij ik honderd meter terug tot ik iets meer ruimte kan bieden en scheldend passeren ze me.
Maandag was ik naar de bank om de cheques van Sondra, Joe en mij te verzilveren. De caissière zat ineens zonder losse dollarbiljetten en moest die bijhalen. Een Jood die twee plekken achter mij stond begon een gesprek met mij. Toen hij merkte dat ik Nederlander was, liet hij weten met een Nederlandse getrouwd te zijn. Terwijl hij honderduit begint te vertellen (in het Engels) komt hij steeds verder naar voren, tot hij naast me aan het loket staat. Ineens staat aan de linkerkant een tweede man naast me en begint steeds meer naar mij toe te dringen. En dat terwijl ik cheques, geld en pasjes op de balie heb liggen. Die man was bang dat die andere man kwam voordringen. Toen de juffrouw terugkwam, heb ik echt letterlijk mijn ellebogen moeten gebruiken om wat ruimte te krijgen!
Fragment uit het dagboek van Wim (Damascus):
Ik ben met mijn plaatsvervangster Sondra (Australië) op line tour naar de buitenpost in Damascus. Na het doorspreken van een aantal belangrijke zaken gaat Sondra naar het Aussi-house. De Australiërs hebben zowel in Jeruzalem, Tiberias, Damascus als in Tyre een door Australië gehuurd huis ter beschikking. Ikzelf heb een kamer geboekt in het Al Jala’a Hotel voor de prijs van zo’n 35 dollar per nacht. Op weg daar naartoe mis ik een afslag. Zoekend naar een mogelijkheid om op deze vierbaansweg de route terug te kunnen nemen, neem ik af en toe een afslag bij een brug in de verwachting dat ik via die brug aan de andere kant kan komen. Maar dat werkt hier blijkbaar niet zo. De enige brug die dat wel mogelijk maakt is nota bene afgesloten i.v.m. werkzaamheden. Een Syriër zou ongetwijfeld tegen het verkeer in over de brug zijn gegaan, maar ik wil met mijn opvallende letters UN op de auto hier geen verkeerde indruk achterlaten. Met als resultaat dat ik na 11 kilometer pas een gelegenheid heb om te keren. Maar ik heb de tijd. Niemand zit op me te wachten en de brandstof wordt door Kofi Annan betaald. Dus geniet ik van alles wat ik onderweg tegen kom. Ik zie prachtig beschilderde bussen die beter in een museum dan op de weg hadden kunnen staan. Ik zie drie Arabieren met dezelfde kleur theedoek op het hoofd gedrieën op een brommer zitten. Ik zie auto’s waarvan de achterklep open staat en waar vanonder een paar mannen liggend het achteropkomende verkeer in ogenschouw nemen. Ik zie een kraanwagen met een zware giek die meterslang uitsteekt en de indruk wekt de auto achterover te laten kiepen. Soms moet ik de ventilator even uitzetten om te voorkomen dat ik gigantische roetwolken binnen krijg die worden uitgestoten door oude vrachtwagens. Ondanks dat is het genieten geblazen!

Wat publiceren we komende maand?

We nemen je mee naar twee prachtige kleine plaatsjes in Frankrijk en op een motorrit over een bergtop bekend van de Tour de France. Daarnaast fietsen we een rondje door Salland. en presenteren we documentaires over Jeruzalem en Petra.
vlammen met website
MailPoet